Bumble

…αυτή είναι η αγάπη μου
κι αν θέλετε το πιστεύετε
φίλοι μου ….
Παίζω μαζί της όταν έρχεται..

 ύστερα βαριέται ,με εγκαταλείπει…
….φεύγει….!

Πρωτομαγιά

Καλό μήνα

 

  

Σταγόνες

Λίγες σταγόνες ήλιου στάλαξαν σα δάκρυ
και ζέσταναν για λίγο τα παγωμένα χέρια μου,
αυτά ...που σαν εικόνα Χριστού σε αγκάλιαζαν
και σού 'λεγαν το πόσο σ' αγαπούσαν.

Λίγες σταγόνες βροχής σβήσαν τη σκιά σου,
μα φέραν δροσιά στα καμμένα φυλλοκάρδια μου,
εκείνα που σε λάτρεψαν...
και σε κράτησαν στους αιώνες κοντά μου.

Λίγες αχτίδες μπήκαν απ'το δυτικό παραθύρι,
σαν αυτές της πανσελήνου που τις νύχτες σε φώτιζαν
και το χαμόγελό σου σκορπούσαν...
μέχρι νά'ρθει η νυχτιά να σ΄έχω αγκαλιά.

Λίγες σταγόνες θάλασσας έλουζαν το σώμα σου,
τα καυτά καλοκαίρια που ήσουν μαζί μου...
τώρα το νέκταρ της πρωτομαγιάς μόνη με βρίσκει
μα εσύ;...δε θα είσαι ποτέ ξανά μαζί μου.

 

Χρώματα

Η γυναικεία διαίσθηση
πλημμυρίζει έντονα χρώματα...
το κόκκινο της αγκαλιάς της θαμπώνει
με φωτιά απ' το πάθος της...
τη ζήλια...
τον ανεξέλεγκτο θυμό.

Αναρίθμητα συναισθήματα
προβάλλουν
με το φωτεινό τυρκουάζ της θάλασσας
το απέραντο γαλανό του
ουρανού που φωτίζει
η ψυχή της...

Φρεσκοβρεγμένο λιβάδι
με αγριολούλουδα
ποικιλόχρωμα μοσχομυρίζει η φροντίδα της
για έναν ολόκληρο κόσμο...

τα χέρια της συμπορεύονται
με την απαλοιφή του εγώ της…


Κι εκεί που ξεθωριάζουν τα χρώματα
μένει το απόλυτο λευκό ...

Σήμερα

Σήμερα

Σε ποια γωνιά, με σκοτεινιά
περπάτησα
που αντίθετα με τύφλωναν οι λέξεις..
Σε ποια στροφή επέλεξα
το βήμα στο κενό
ψάχνοντας το μοναδικό
Κάποιες στιγμές
της ζωής να καταγράψω..
Μου έμαθες
να μη φοβάμαι τα σκοτάδια
Να βλέπω μέσα τους
του πρω'ι'νού τα χρώματα,
της θάλασσας το πέπλο το γαλάζιο..
Κοίτα με, σήμερα
Στέκομαι τυφλή
μπροστά στη μαύρη οθόνη
της πρωταπριλιάς..

αναμνηστική φωτογραφία

" Αναμνηστική φωτογραφία "

Κρεμάσαμε
τα πολύχρωμα συναισθήματα
στο μπαλκόνι

τραγουδάμε την αγάπη
να μας ακούσει η γειτονιά..
κοίτα - μας χειροκροτεί...

Φορέσαμε καπέλα και μάσκες
να μη φανεί το χαμόγελο
που κρύβαμε πίσω απ' την κουρτίνα -
ήταν αυτό που κοροϊδεύαμε τους εαυτούς μας..

έσβηναν τ' αστέρια όταν αγκαλιαζόμαστε
θόλωνε η λάμψη του φεγγαριού -
δεν άντεχε τόση ψεύτικη αγάπη
μάτωνε..

αλλάξαμε ρότα..χαθήκαμε στο πλήθος
σε τρελούς ρυθμούς.......

Ψέμα

Ψέμα

Ήρθε ο χιονιάς να μας θυμίσει
άρωμα πορτοκαλιού
στου φιλιού τη γεύση..

Σφιγμένοι
στα ζεστά όνειρά μας,
χαμογελώντας
φαίνεται η παγωνιά μας..

Είχαμε ποτέ
τα χρώματα του δειλινού ;
Το μπλε
της αγριεμένης θάλασσας,
αγάπη μου,
Του κορμιού μας τη φωτιά ;

Αφού και στα λόγια μας
και στη σκέψη μας,

η νύχτα έσβησε πριν ακόμα ξημερώσει...